Mahābhārata
inwokacja (MBh 1.1.1)
nārāyaṇam namaskṛtya naraṁ caiva narottamam |
devīṁ sarasvatīṁ caiva tato jayam udīrayet ||
Tłumaczenie z sanskrytu: Stefan Ziembiński,
redakcja: Karina Babkiewicz
Rzecze Bharadwadźa: |
bharadvāja uvāca brāhmaṇaḥ kena bhavati kṣatriyo vā dvijottama vaiśyaḥ śūdraś ca viprarṣe tad brūhi vadatāṃ vara ||1|| |
Rzecze Bhrygu: |
bhṛgur uvāca jātakarmādibhir yas tu saṃskāraiḥ saṃskṛtaḥ śuciḥ | vedādhyayana-saṃpannaḥ ṣaṭsu karmasv avasthitaḥ ||2|| śaucācāra-sthitaḥ samyag vighasāśī guru-priyaḥ | nityavratī satyaparaḥ sa vai brāhmaṇa ucyate ||3|| |
Tam, gdzie Prawda, dary i opanowanie; |
satyaṃ dānaṃ damo ‘droha ānṛśaṃsyaṃ kṣamā ghṛṇā | tapaś ca dṛśyate yatra sa brāhmaṇa iti smṛtaḥ ||4|| |
Tego zaś, kto pełni obowiązki panującego, |
kṣatrajaṃ sevate karma vedādhyayana-saṃmataḥ | dānādānaratir yaś ca sa vai kṣatriya ucyate ||5|| |
Wajśją nazywa się [człowieka] rzetelnego i uczciwego, |
kṛṣi-gorakṣya-vāṇijyaṃ yo viśaty aniśaṃ śuciḥ | vedādhyayana-saṃpannaḥ sa vaiśya iti saṃjñitaḥ ||6|| |
Natomiast tych, którzy zadowalają się każdym rodzajem pożywienia |
sarva-bhakṣa-ratir nityaṃ sarva-karma-karo ‘śuciḥ | tyakta-vedas tv anācāraḥ sa vai śūdra iti smṛtaḥ ||7|| |
Jeśli któryś z śudrów czy braminów |
śūdre caitad bhavel lakṣyaṃ dvije caitan na vidyate | na vai śūdro bhavec chūdro brāhmaṇo na ca brāhmaṇaḥ ||8|| |
Wszelkimi sposobami powinno się powściągać |
sarvopāyais tu lobhasya krodhasya ca vinigrahaḥ | etat pavitraṃ jñātavyaṃ tathā caivātma-saṃyamaḥ ||9|| |
Człowiek powinien też zawsze strzec |
nityaṃ krodhāt tapo rakṣec chriyaṃ rakṣeta matsarāt | vidyāṃ mānāvamānābhyām ātmānaṃ tu pramādataḥ ||10|| |
Ten jest zaiste wyrzeczeńcem i człowiekiem rozumnym, |
yasya sarve samārambhā nirāśīr-bandhanās tv iha | tyāge yasya hutaṃ sarvaṃ sa tyāgī sa ca buddhimān ||11|| |
Niechaj więc [ów rozumny] nie krzywdzi żadnej istoty |
ahiṃsraḥ sarva-bhūtānāṃ maitrāyaṇa-gataś caret | avisrambhe na gantavyaṃ visrambhe dhārayen manaḥ ||12|| |
Niechaj wyrzekłszy się posiadania |
parigrahān parityajya bhaved buddhyā jitendriyaḥ | aśokaṃ sthānam ātiṣṭhed iha cāmutra cābhayam ||13|| |
Taki asceta powinien stale uprawiać tapas |
taponityena dāntena muninā saṃyatātmanā | ajitaṃ jetukāmena bhāvyaṃ saṅgeṣv asaṅginā ||14|| |
Przyjmuje się, iż to, co jest poznawalne przez zmysły, |
indriyair gṛhyate yad yat tat tad vyaktam iti sthitiḥ | avyaktam iti vijñeyaṃ liṅga-grāhyam atīndriyam ||15|| |
Niechaj tedy ów bramin zatrzyma umysł w pranie, |
manaḥ prāṇe nigṛhṇīyāt prāṇaṃ brahmaṇi dhārayet | nirvāṇād eva nirvāṇo na ca kiṃ cid vicintayet | sukhaṃ vai brāhmaṇo brahma sa vai tenādhigacchati ||16|| |
A atrybuty bramina to zachowywana zawsze |
śaucena satataṃ yuktas tathācāra-samanvitaḥ | sānukrośaś ca bhūteṣu tad dvijātiṣu lakṣaṇam ||17|| |
Tutaj kończy się chwalebnej Mahabharaty,
Księgi Ciszy, rozdział sto osiemdziesiąty drugi,
który mówi o cechach charakterystycznych poszczególnych warn.
{1} Sześć codziennych praktyk to: 1) poranna i wieczorna kąpiel, 2) bezgłośna recytacja mantr, 3) złożenie ofiary ogniowej, 4) oddawanie czci bóstwom, 5) przyjmowanie gości, 6) ofiarowanie pokarmu bóstwom.