Mahābhārata
inwokacja (MBh 1.1.1)
nārāyaṇam namaskṛtya naraṁ caiva narottamam |
devīṁ sarasvatīṁ caiva tato jayam udīrayet ||
Tłumaczenie z sanskrytu: Stefan Ziembiński,
redakcja: Karina Babkiewicz
Rzecze Bharadwadźa: |
bharadvāja uvāca yadi prāṇāyate vāyur vāyur eva viceṣṭate | śvasity ābhāṣate caiva tasmāj jīvo nirarthakaḥ ||1|| |
Jeśli to tylko ogień podgrzewa |
yady ūṣmabhāva āgneyo vahninā pacyate yadi | agnir jarayate caiva tasmāj jīvo nirarthakaḥ ||2|| |
Gdy człowiek umiera, |
jantoḥ pramīyamāṇasya jīvo naivopalabhyate | vāyur eva jahāty enam ūṣmabhāvaś ca naśyati ||3|| |
Jeśliby dusza była podobna do wiatru |
yadi vātopamo jīvaḥ saṃśleṣo yadi vāyunā | vāyumaṇḍalavad dṛśyo gacchet saha marudgaṇaiḥ ||4|| |
Jeśli dusza jest połączona z wiatrem |
śleṣo yadi ca vātena yadi tasmāt praṇaśyati | mahārṇavavimuktatvād anyat salilabhājanam ||5|| |
Gdy się naleje trochę wody do studni |
kūpe vā salilaṃ dadyāt pradīpaṃ vā hutāśane | prakṣiptaṃ naśyati kṣipraṃ yathā naśyaty asau tathā ||6|| |
Skąd wzięło się życie w tym ciele, |
pañcasādhāraṇe hy asmiñ śarīre jīvitaṃ kutaḥ | yeṣām anyataratyāgāc caturṇāṃ nāsti saṃgrahaḥ ||7|| |
Ginie woda [w ciele] z powodu braku pokarmu. |
naśyanty āpo hy anāhārād vāyur ucchvāsanigrahāt | naśyate koṣṭhabhedāt kham agnir naśyaty abhojanāt ||8|| |
Ziemia niszczeje wskutek dolegliwości takich, jak rany i choroby. |
vyādhivraṇaparikleśair medinī caiva śīryate | pīḍite ‘nyatare hy eṣāṃ saṃghāto yāti pañcadhā ||9|| |
Co dzieje się z duszą, |
tasmin pañcatvam āpanne jīvaḥ kim anudhāvati | kiṃ vedayati vā jīvaḥ kiṃ śṛṇoti bravīti vā ||10|| |
Ta krowa [dana braminowi] uratuje mnie w zaświatach. |
eṣā gauḥ paralokasthaṃ tārayiṣyati mām iti | yo dattvā mriyate jantuḥ sā gauḥ kaṃ tārayiṣyati ||11|| |
Jeśli i krowa, i jej dawca, i ten, kto ją dostał, |
gauś ca pratigrahītā ca dātā caiva samaṃ yadā | ihaiva vilayaṃ yānti kutas teṣāṃ samāgamaḥ ||12|| |
Jakim sposobem można by przywrócić do życia tego, |
vihagair upayuktasya śailāgrāt patitasya vā | agninā copayuktasya kutaḥ saṃjīvanaṃ punaḥ ||13|| |
Jeśli po ścięciu drzewa z jego korzeni nic już nie wyrasta, |
chinnasya yadi vṛkṣasya na mūlaṃ pratirohati | bījāny asya pravartante mṛtaḥ kva punar eṣyati ||14|| |
Na początku zostały stworzone tylko nasiona, |
bījamātraṃ purā sṛṣṭaṃ yad etat parivartate | mṛtā mṛtāḥ praṇaśyanti bījād bījaṃ pravartate ||15|| |
Tutaj kończy się chwalebnej Mahabharaty,
Księgi Ciszy, rozdział sto siedemdziesiąty dziewiąty, zawierający argumenty przeciwko istnieniu duszy.