Bhakti-sutry – Narada

Narad_-_Vintage_Print॥ नारदभक्तिसूत्राणि ॥

Na podstawie: Narada, Bhakti Sutras, Sri Ramakrishna Math, Madras 1983, wydanie 7.
Tłumaczenie z sanskrytu: Stefan Ziembiński,
redakcja: Andrzej Babkiewicz.


Rozdział 1 O naturze najwyższej bhakti

प्रथमोऽध्यायः परभक्तिस्वरूपम्

Teraz oto objaśni się bhakti.

अथातो भक्तिं व्याख्यास्यामः ।
१ – १.०१

Ma ona naturę najwyższej miłości Tego.

सा त्वस्मिन् परप्रेमरूपा ।
२ – १.०२

I ma naturę nieśmiertelności.

अमृतस्वरूपा च ।
३ – १.०३

Tę osiągnąwszy człowiek staje się doskonały,
staje się nieśmiertelny,
staje się szczęśliwy.

यल्लब्ध्वा पुमान् सिद्धो भवति
अमृतो भवति
तृप्तो भवति ।
४ – १.०४

Tę zdobywszy niczego nie pragnie,
niczym się nie smuci,
niczego nie odrzuca,
niczym się nie cieszy,
niczym się nie zajmuje.

यत्प्राप्य न किञ्चिद् वाञ्छति
न शोचति
न द्वेष्टि
न रमते
नोत्साही भवति ।
५ – १.०५

Tę poznawszy staje się upojony,
staje się spokojny,
staje się uszczęśliwiony w atmanie.

यज्ज्ञात्वा मत्तो भवति
स्तब्धो भवति
आत्मारामो भवति ।
६ – १.०६

Ona nie rodzi pragnienia,
gdyż ma naturę powściągnięcia.

सा न कामयमाना
निरोधरूपत्वात् ।
७ – १.०७

A powściągnięcie jest porzuceniem świata i Wed.

निरोधस्तु लोकवेदव्यापारन्यासः ।
८ – १.०८

W tym powściągnięciu jest „stan gdy nie ma innego”
i niewzruszoność wobec przeciwności.

तस्मिन्ननन्यता
तद्विरोधिषूदासीनता च ।
९ – १.०९

„Stan gdy nie ma innego”
to porzucenie wszelkich innych środków wsparcia.

अन्याश्रयाणां
त्यागोनन्यता ।
१० – १.१०

Spośród zajęć świeckich i przepisanych przez Wedy
spełnianie tylko sprzyjających jej –
to niewzruszoność wobec przeciwności.

लोकवेदेषु तदनुकूलाचरणं
तद्विरोधिषूदासीनता ।
११ – १.११

Niechaj człowiek po ugruntowaniu się w stanie duchowym
przestrzega nauki śastr.

भवतु निश्चयदार्ढ्यादूर्ध्वं
शास्त्ररक्षणम् ।
१२ – १.१२

W przeciwnym razie jest ryzyko upadku.

अन्यथा पातित्यशङ्कया ।
१३ – १.१३

Zwykła działalność świecka tylko w stopniu ograniczonym,
lecz czynności takie jak jedzenie itp. –
dopóki ma się ciało.

लोकोऽपि तावदेव
भोजनादि व्यापारस्त्वाशरीरधारणावधि ।
१४ – १.१४

Tę [bhakti] definiuje się rozmaicie
z powodu różnicy poglądów.

तल्लक्षणानि वाच्यन्ते
नानामतभेदात् ।
१५ – १.१५

Syn Paraśary (Wjasa) definiuje bhakti jako
zamiłowanie do praktyk, takich jak pudźa itp.

पूजादिष्वनुराग इति
पाराशर्यः ।
१६ – १.१६

Opowiadanie itp. –
według Gargi.

कथादिष्विति
गर्गः ।
१७ – १.१७

Gdy jest niczym nie zakłócona szczęśliwość atmana –
według Śandilji.

आत्मरत्यविरोधेनेति
शाण्डिल्यः । १
८ – १.१८

Lecz według Narady –
ofiarowanie całej działalności Temu
i najwyższy ból w przypadku zapomnienia.

नारदस्तु
तदर्पिताखिलाचारता
तद्विस्मरणे परमव्याकुलतेति ।
१९ – १.१९

Tak właśnie jest.

अस्त्येवमेवम् ।
२० – १.२०

Jak w przypadku pasterek Wryndawany.

यथा व्रजगोपिकानाम् ।
२१ – १.२१

Nawet tutaj nie ma mowy o zapomnieniu poznania doskonałości.

तत्रापि न माहात्म्यज्ञानविस्मृत्यपवादः ।
२२ – १.२२

Gdy jej (bhakti) nie ma –
to jest jak w przypadku zmysłowej miłości kochanków.

तद्विहीनं
जाराणामिव ।
२३ – १.२३

Ponieważ nie ma w niej szczęścia, płynącego ze szczęścia drugiej osoby.

नास्त्येव तस्मिन् तत्सुखसुखित्वम् ।
२४ – १.२४


Rozdział 2 O doskonałości najwyższej bhakti

द्वितीयोऽध्यायः परभक्तिमहत्त्वम्

Ale ona jest wyższa
nawet od karmy, dźńany i jogi.

सा तु कर्मज्ञानयोगेभ्यो
ऽप्यधिकतरा ।
२५ – २.०१

Ponieważ ma naturę skutku.

फलरूपत्त्वात् ।
२६ – २.०२

I ponieważ Iśwara nie znosi egoizmu,
a lubuje się w pokorze.

ईश्वरस्याप्यभिमानद्वेषित्वात्
दैन्यप्रियत्वात् च ।
२७ – २.०३

Według niektórych środkiem do jej osiągnięcia
jest tylko poznanie.

तस्याः ज्ञानमेव
साधनमित्येके ।
२८ – २.०४

Według innych –
środki wzajemnie wspierające się.

अन्योन्याश्रयत्वमित्यन्ये ।
२९ – २.०५

Według Brahmakumary (Narady) –
ma naturę skutku samego siebie.

स्वयं फलरूपतेति
ब्रह्मकुमारः ।
३० – २.०६

Podobnie widzi się w przypadku
króla, domu i jedzenia.

राजगृहभोजनादिषु
तथैव दृष्टत्वात् ।
३१ – २.०७

Nie dzięki temu król jest zadowolony ani zaspokojony głód.

न तेन राजा परितोषः क्षुच्छान्तिर्वा ।
३२ – २.०८

Dlatego tylko ją powinni osiągnąć pragnący wyzwolenia.

तस्मात् सैव ग्राह्या मुमुक्षुभिः ।
३३ – २.०९


Rozdział 3 O środkach do osiągnięcia bhakti

तृतीयोऽध्यायः भक्तिसाधनानि

Środki do jej osiągnięcia opiewają Nauczyciele.

तस्याः साधनानि गायन्त्याचार्याः ।
३४ – ३.०१

Ale ona – przez porzucenie przedmiotu
i porzucenie przywiązania.

तत्तु विषयत्यागात्
सङ्गत्यागात् च ।
३५ – ३.०२

Przez nieustające oddanie.

अव्यावृत्तभजनात् ।
३६ – ३.०३

Nawet pośród świata –
przez słuchanie i śpiewanie chwały Pana.

लोकेऽपि
भगवद्गुणश्रवणकीर्तनात् ।
३७ – ३.०४

Lecz głównie przez łaskę wielkich
lub odrobinę łaski Najwyższego.

मुख्यतस्तु महत्कृपयैव
भगवत्कृपालेशाद् वा ।
३८ – ३.०५

A towarzystwo wielkich jest trudne do osiągnięcia,
niepojęte i niezawodne.

महत्सङ्गस्तु दुर्लभो
ऽगम्योऽमोघश्च ।
३९ – ३.०६

Osiąga się je tylko dzięki ich łasce.

लभ्यतेऽपि तत्कृपयैव ।
४० – ३.०७

Ponieważ nie ma przedziału pomiędzy Nim a jego stworzeniem.

तस्मिंस्तज्जने भेदाभावात् ।
४१ – ३.०८

To są środki, to są środki.

तदेव साध्यतां तदेव साध्यताम् ।
४२ – ३.०९

Złe towarzystwo należy całkowicie porzucić.

दुस्सङ्गः सर्वथैव त्याज्यः ।
४३ – ३.१०

Ponieważ jest ono przyczyną
żądzy, gniewu, zaślepienia, błądzenia pamięci,
zaniku intuicji oraz zniszczenia wszystkiego.

कामक्रोधमोहस्मृतिभ्रंशबुद्धिनाशकारणत्वात् ।
४४ – ३.११

Te, z początku niewielkie, z powodu złego towarzystwa
osiągają rozmiary oceanu.

तरङ्गायिता अपीमे सङ्गात्
समुद्रायन्ते ।
४५ – ३.१२

Któż przekracza, któż przekracza maję? –
Ten, kto porzuca złe towarzystwo,
kto służy Wielkim,
kto uwalnia się od poczucia „moje”.

कस्तरति कस्तरति मायाम्
यः सङ्गं त्यजति
यो महानुभावं सेवते
निर्ममो भवति ।
४६ – ३.१३

Kto przebywa w miejscu odosobnionym,
kto wykorzenia więzy świata,
kto się uwalnia od trójki gun,
kto wyrzeka się zdobywania i doznawania.

यो विविक्तस्थानं सेवते
यो लोकबन्धमुन्मूलयति
निस्त्रैगुण्यो भवति
योगक्षेमं त्यजति ।
४७ – ३.१४

Kto rezygnuje z owoców czynów
i porzuca działanie,
przez co uwalnia się od dwoistości.

यः कर्मफलं त्यजति
कर्माणि संन्यस्स्यति
ततो निर्द्वन्द्वो भवति ।
४८ – ३.१५

Kto Wedy nawet porzuca,
ten osiąga Miłość jedyną i nieustającą.

यो वेदानपि संन्यस्यति
केवलमविच्छिन्नानुरागं लभते ।
४९ – ३.१६

Ten przekracza,
ten przekracza,
ten sprawia, że inni przekraczają.

स तरति
स तरति
स लोकांस्तारयति ।
५० – ३.१७


Rozdział 4 O najwyższej miłości

चतुर्थोऽध्यायः प्रेमनिर्वचनम्

Niewyrażalna jest istota Najwyższej miłości.

अनिर्वचनीयं प्रेमस्वरूपम् ।
५१ – ४.०१

Jak w przypadku niemego próbującego przysmaku.

मूकास्वादनवत् ।
५२ – ४.०२

Przejawia się jednak czasami w naczyniu.

प्रकाशते क्वापि पात्रे ।
५३ – ४.०३

Wolna od gun,
wolna od pragnienia,
wieczna,
nieustająca,
najsubtelniejsza,
ma naturę wewnętrznego doświadczenia.

गुणरहितं
कामनारहितं
प्रतिक्षणवर्धमानं
अविच्छिन्नं
सूक्ष्मतरं
अनुभवरूपम् ।
५४ – ४.०४

Tę osiągnąwszy –
ją tylko widzi,
ją tylko słyszy,
o niej tylko myśli.

तत्प्राप्य
तदेवावलोकति
तदेव शृणोति
तदेव भाषयति
तदेव चिन्तयति ।
५५ – ४.०५

Niższa – trojaka,
według podziału na guny
lub według podziału na strapionego itp.

गौणी त्रिधा
गुणभेदाद्
आर्तादिभेदाद् वा ।
५६ – ४.०६

Od następnego wyższy jest poprzedzający.

उत्तरस्मादुत्तरस्मात् पूर्व पूर्वा श्रेयाय भवति ।
५७ – ४.०७

W bhakti jest łatwość osiągnięcia większa niż w innym.

अन्य मात् सौलभं भक्तौ ।
५८ – ४.०८

Ponieważ nie zasadza się na innych środkach
i jest sama środkiem dla siebie.

प्रमाणान्तरस्यानपेक्षत्वात्
स्वयं प्रमाणत्वात् ।
५९ – ४.०९

Oraz ponieważ ma naturę spokoju
i najwyższego szczęścia.

शान्तिरूपात्
परमानन्दरूपाच्च ।
६० – ४.१०

O porzuceniu świata nie powinno się myśleć
z powodu ofiarowania
siebie, świata, swoich czynów oraz Wed.

लोकहानौ चिन्ता न कार्या
निवेदितात्मलोकवेदत्वात् ।
६१ – ४.११

Dla osiągnięcia bhakti
porzucenie życia wśród ludzi nie jest potrzebne,
lecz porzucenie owoców [czynów] –
oto sposób, który powinno się stosować.

न तत्सिद्धौ
लोकव्यवहारो हेयः
किन्तु फलत्यागः
तत्साधनं च ।
६२ – ४.१२

Nie powinno się słuchać [opowieści]
o kobietach, bogactwie, niewierzących i wrogach.

स्त्रीधननास्तिकचरित्रं
न श्रवणीयम् ।
६३ – ४.१३

Wysokie mniemanie o sobie oraz hipokryzję itp.
powinno się odrzucić.

अभिमानदम्भादिकं
त्याज्यम् ।
६४ – ४.१४

[Człowiek] postępując szlachetnie
i będąc Jemu bez reszty oddanym,
pożądanie, gniew, pychę itd.
tylko wobec Niego okazywać powinien.

तदर्पिताखिलाचारः सन्
कामक्रोधाभिमानादिकं
तस्मिन्नेव करणीयम् ।
६५ – ४.१५

Polegającą na przełamaniu trojakiej natury,
a mającą naturę nieustannego dawania – miłość,
tylko taką miłość powinno się praktykować.

त्रिरूपभङ्गपूर्वकम्
नित्यदास्यनित्यकान्ताभजनात्मकं प्रेम
कार्यं प्रेमैव कार्यम् ।
६६ – ४.१६


Rozdział 5 Pochwała zasadniczej bhakti

पञ्चमोऽध्यायः मुख्यभक्तिमहिमा

Na czele [stoją] bhaktowie skupieni na jednym.

भक्ता एकान्तिनो मुख्याः ।
६७ – ५.०१

Ze ściśniętym ze wzruszenia gardłem
i ze łzami w oczach
pomiędzy sobą mówiący,
oni uświęcają rody i ziemię.

कण्ठावरोधरोमञ्चाश्रुभिः
परस्परं लपमानाः
पावयन्ति कुलानि पृथिवीं च ।
६८ – ५.०२

[Oni] święte miejsca czynią świętymi,
szlachetne czyny czynią szlachetnymi,
a pisma święte czynią pismami świętymi.

तीर्थीकुर्वन्ति तीर्थानि
सुकर्मी कुर्वन्ति कर्माणि
सच्छास्त्रीकुर्वन्ति शास्त्राणि ।
६९ – ५.०३

Tym napełnieni.

तन्मयाः ।
७० – ५.०४

Radują się ojcowie,
bogowie tańczą,
a ziemia dostaje obrońcę.

मोदन्ते पितरो
नृत्यन्ति देवताः
सनाथा चेयं भूर्भवति ।
७१ – ५.०५

Nie istnieją między nimi podziały ze względu na
pochodzenie, wiedzę, urodę, ród, majątek, zawód i temu podobne.

नास्ति तेषु
जातिविद्यारूपकुलधनक्रियादि भेदः ।
७२ – ५.०६

Ponieważ należą do Tego.

यतस्तदीयाः ।
७३ – ५.०७

Dyskusja [na ten temat] jest zbędna.

वादो नावलम्ब्यः ।
७४ – ५.०८

Ponieważ istnieje wiele poglądów
oraz z powodu niepewności.

बाहुल्यावकाशत्वाद्
अनियतत्त्वाच्च ।
७५ – ५.०९

Zaleca się wnikanie w treść tekstów bhakti
oraz uprawianie praktyk, prowadzących do odkrycia Tego.

भक्तिशास्त्राणि मननीयानि
तदुद्बोधकर्माणि करणीयानि ।
७६ – ५.१९

Wyrzekłszy się
przyjemności, przykrości, pragnień, sukcesu itp.,
czas szanując – nawet chwili bez celu nie traci.

सुखदुःखेच्छालाभादित्यक्ते
काले प्रतीक्ष्यमाणे क्षणार्धमपि व्यर्थं न नेयम् ।
७७ – ५.११

Niekrzywdzenie, prawda, oczyszczenie, współczucie, wiara –
zgodnie z tymi powinno się postępować
i w tych się ugruntować.

अहिंसासत्यशौचदयास्तिक्यादिचरित्राणि
परिपालनीयानि ।
७८ – ५.१२

Zawsze i w każdym stanie [ludzie] o ustalonych poglądach
tylko Pana wielbić powinni.

सर्वदा सर्वभावेन
निश्चिन्तैर्भगवानेव भजनीयः ।
७९ – ५.१३

Tak uwielbiony,
On prędko staje się dostrzegalny
i doświadcza kochających.

सङ्कीर्त्यमानः
शीघ्रमेवाविर्भवत्यनुभावयति
भक्तान् ।
८० – ५.१४

Od trojakiej prawdy
wyższa jest tylko bhakti,
tylko bhakti jest wyższa.

त्रिसत्यस्य
भक्तिरेव गरीयसी
भक्तिरेव गरीयसी ।
८१ – ५.१५

Chociaż jedna, przejawia się na jedenaście sposobów:
1) przez skupienie na wspaniałości zalet,
2) przez skupienie na postaci,
3) przez skupienie na modlitwie,
4) przez pamiętliwość,
5) przez służenie,
6) przez miłość Boga jak przyjaciela,
7) jak dziecka,
8) jak żony,
9) przez oddanie się Bogu,
10) przez rozpuszczenie się,
11) przez ból rozłąki.

गुणमाहात्म्यासक्ति-
रूपासक्ति-
पूजासक्ति-
स्मरणासक्ति-
दास्यासक्ति-
सख्यासक्ति-
वात्सल्यसक्ति-
कान्तासक्ति-
आत्मनिवेदनासक्ति-
तन्मयतासक्ति-
परमविरहासक्ति-रूपा
एकधा अपि एकादशधा भवति ।
८२ – ५.१६

Tak oto mówią zgodnie,
nie lękający się ludzkich języków:
Kumara, Wjasa, Śuka, Śandilja, Garga,
Wisznu, Kaundinja, Śesza, Uddhawa, Aruni,
Bali, Hanuman, Wibhiszana
oraz inni Nauczyciele bhakti.

इत्येवं वदन्ति
जनजल्पनिर्भयाः एकमताः
कुमार-व्यास-शुक-शाण्डिल्य-गर्ग-
विष्णु- कौण्डिण्य-शेषोद्धवारुणि-
बलि-हनुमद्-विभीषणादयो
भक्त्याचार्याः ।
८३ – ५.१७

Kto wiarę i ufność pokłada
w to pouczenie skierowane do Śiwy, a wysłowione przez Naradę,
ten bhakti zdobędzie,
ten ukochanego osiągnie,
ten ukochanego osiągnie.

य इदं नारदप्रोक्तं
शिवानुशासनं विश्वसिति श्रद्धते
स भक्तिमान् भवति
सः प्रेष्टं लभते
सः प्रेष्टं लभते ।
८४ – ५.१८

OM TAT SAT !

 

1 komentarz do wpisu “Bhakti-sutry – Narada”

Dodaj komentarz