Mahābhārata
inwokacja (MBh 1.1.1)
nārāyaṇam namaskṛtya naraṁ caiva narottamam |
devīṁ sarasvatīṁ caiva tato jayam udīrayet ||
Tłumaczenie z sanskrytu: Stefan Ziembiński,
redakcja: Karina Babkiewicz
Rzecze Bharadwadźa: |
bharadvāja uvāca prajāvisargaṃ vividhaṃ kathaṃ sa sṛjate prabhuḥ | merumadhye sthito brahmā tad brūhi dvijasattama ||1|| |
Rzecze Bhrygu: |
bhṛgur uvāca prajāvisargaṃ vividhaṃ mānaso manasāsṛjat | saṃdhukṣaṇārthaṃ bhūtānāṃ sṛṣṭaṃ prathamato jalam ||2|| |
Tą, która daje życie wszystkim istotom |
yat prāṇāḥ sarvabhūtānāṃ vardhante yena ca prajāḥ | parityaktāś ca naśyanti tenedaṃ sarvam āvṛtam ||3|| |
Należy wiedzieć, że ziemia, góry, chmury i inne rzeczy, |
pṛthivī parvatā meghā mūrtimantaś ca ye pare | sarvaṃ tad vāruṇaṃ jñeyam āpas tastambhire punaḥ ||4|| |
Rzecze Bharadwadźa: |
bharadvāja uvāca kathaṃ salilam utpannaṃ kathaṃ caivāgnimārutau | kathaṃ ca medinī sṛṣṭety atra me saṃśayo mahān ||5|| |
Rzecze Bhrygu: Kiedy dawno, dawno temu w brahmakalpie{1}, zeszli się razem brahmaryszi, już wówczas zrodziła się u tych wielkich ludzi niepewność co do powstania świata. [6] |
bhṛgur uvāca brahmakalpe purā brahman brahmarṣīṇāṃ samāgame | lokasaṃbhavasaṃdehaḥ samutpanno mahātmanām ||6|| |
Pogrążywszy się w kontemplacji, |
te ‘tiṣṭhan dhyānam ālambya maunam āsthāya niścalāḥ | tyaktāhārāḥ pavanapā divyaṃ varṣa-śataṃ dvijāḥ ||7|| |
Aż zstąpiła ku nim z niebios boska Saraswati |
teṣāṃ dharmamayī vāṇī sarveṣāṃ śrotram āgamat | divyā sarasvatī tatra saṃbabhūva nabhastalāt ||8|| |
„Na początku była tylko najwspanialsza (pierwsza), |
purā stimitaniḥśabdam ākāśam acalopamam | naṣṭa-candrārka-pavanaṃ prasuptam iva saṃbabhau ||9|| |
Z tej przestrzeni powstała woda, |
tataḥ salilam utpannaṃ tamasīvāparaṃ tamaḥ | tasmāc ca salilotpīḍād udatiṣṭhata mārutaḥ ||10|| |
Jak nieposiadające żadnego otworu naczynie |
yathā bhājanam acchidraṃ niḥśabdam iva lakṣyate | tac cāmbhasā pūryamāṇaṃ saśabdaṃ kurute ‘nilaḥ ||11|| |
Podobnie, gdy bezkresne wody wypełniły przestrzeń, |
tathā salilasaṃruddhe nabhaso ‘nte nirantare | bhittvārṇavatalaṃ vāyuḥ samutpatati ghoṣavān ||12|| |
Wiatr ów, ze ściśnionej wody powstały, |
sa eṣa carate vāyur arṇavotpīḍa-saṃbhavaḥ | ākāśa-sthānam āsādya praśāntiṃ nādhigacchati ||13|| |
A w tym starciu ognia z wodą |
tasmin vāyv-ambu-saṃgharṣe dīpta-tejā mahā-balaḥ | prādurbhavaty ūrdhvaśikhaḥ kṛtvā vitimiraṃ nabhaḥ ||14|| |
Ten ogień połączył się z wiatrem, |
agniḥ pavanasaṃyuktaḥ khāt samutpatate jalam | so ‘gnir mārutasaṃyogād ghanatvam upapadyate ||15|| |
Woda, która spadała z nieba gęstniała jeszcze bardziej, |
tasyākāśe nipatitaḥ snehas tiṣṭhati yo ‘paraḥ | sa saṃghātatvam āpanno bhūmitvam upagacchati ||16|| |
I trzeba wam wiedzieć, że ziemia jest łonem, |
rasānāṃ sarvagandhānāṃ snehānāṃ prāṇināṃ tathā | bhūmir yonir iha jñeyā yasyāṃ sarvaṃ prasūyate ||17|| |
Tutaj kończy się chwalebnej Mahabharaty,
Księgi Ciszy rozdział sto siedemdziesiąty szósty.
{1} Brahmakalpa – kosmiczny okres Brahmy.